czwartek 16 grudnia 2021CER Tęcza
Dziś w odwiedziny z darami dla naszych uczniów i wychowanków przybyli członkowie Polskiego Związku Ł... Więcej »
Dziś w odwiedziny z darami dla naszych uczniów i wychowanków przybyli członkowie Polskiego Związku Łowieckiego Zarządu Okręgowego w Kaliszu, którzy od lat wspierają nasz Ośrodek okazując bezinteresowną pomoc. 🤝❤️ Bardzo dziękujemy za tą miłą wizytę, za życzliwy gest i okazywane wsparcie, za wrażliwość, otwierającą serce dla tych, którzy potrzebują pomocy. Dziękujemy za piękne upominki oraz za bezinteresowną chęć do czynienia dobra ❤️
Polski Związek Łowiecki Zarząd Okręgowy w Kaliszu
Polski Związek Łowiecki Zarząd Okręgowy w Kaliszu
poniedziałek 13 grudnia 2021CER Tęcza
Artykuł mgr Katarzyny Nowak- oligofrenopedagog
Aranżacja i organizacja przestrzeni osób z niepełno... Więcej »
Artykuł mgr Katarzyny Nowak- oligofrenopedagog
Aranżacja i organizacja przestrzeni osób z niepełnosprawnością intelektualną jest bardzo ważnym elementem, który może zarówno wspierać jak i zaburzać rozwój osób niepełnosprawnych. Z tego powodu poniżej przedstawimy kilka zasad:
1. Przede wszystkim bezpiecznie
Zapewnienie bezpiecznego poruszania się w przestrzeni zarówno domowej, szkolnej jak i ogólnie ujmując publicznej jest kluczowe. Wiele osób z niepełnosprawnością intelektualną nie rozumie zagrożenia dlatego należy zwrócić uwagę na to aby przedmioty potencjalnie niebezpieczne znalazły się poza ich zasięgiem. Meble nie powinny mieć ostrych krawędzi ani kantów, o które można zaczepić ubraniem lub się skaleczyć.
2. Mniej znaczy więcej
Ograniczenie ilości bodźców w pokoju osoby z niepełnosprawnością intelektualną może znacznie polepszyć jej koncentrację uwagi. Ważny jest dobór odpowiedniego oświetlenia a także zabawek, które będą wspierać rozwój a nie rozpraszać. Czynnikami rozpraszającymi mogą być kolorowe elementy w pokoju, rażący kolor ścian czy obrazki znajdujące się na nich. Warto tutaj bacznie obserwować reakcje osób z NI na wprowadzanie nowych elementów do przestrzeni osoby niepełnosprawnej.
3. Dostosowanie przestrzeni i sprzętów
Aby wspierać samodzielne funkcjonowanie osoby niepełnosprawnej należy przygotować i zaadaptować przestrzeń domową. Daje to szansę wspomóc tę osobę w wykonywaniu prostych czynności dnia codziennego.
W łazience pomocne mogą okazać się dodatkowe uchwyty, maty antypoślizgowe a także dodatkowe siedziska. Warto zwrócić uwagę na wysokość półek, dostępność toalety, umywalki, a także lustra. Istotna jest również przestrzeń i układ łazienki.
Odpowiednio dostosowana przestrzeń kuchenna daje możliwość doskonalenia czynności związanych z przygotowywaniem i spożywaniem posiłków a także dbaniem o czystość. Szeroki wybór akcesoriów pozwala na naukę tych czynności w bezpieczny sposób.
4. Stosownie AAC
W aranżowaniu przestrzeni osoby niepełnosprawnej korzystającej z alternatywnej i wspomagającej komunikacji należy pamiętać o stosowaniu odpowiednich narzędzi komunikacyjnych dostosowanych do danej osoby. Mogą to być plany aktywności, pojedyncze symbole lub całe tablice do szybkiej komunikacji, które w funkcjonalny sposób będą wykorzystywane w sytuacjach dnia codziennego. Osoba niemówiąca powinna mieć stały dostęp do przygotowanych narzędzi aby w pełni porozumiewać się z otoczeniem.
Przede wszystkim należy pamiętać, że każdy z nas jest inny i aranżowanie przestrzeni należy dostosować do potrzeb, możliwości, stopnia i rodzaju niepełnosprawności danej osoby.
Zdjęcia pokazują w jaki sposób została zaaranżowana przestrzeń w naszej placówce aby wspierać rozwój i samodzielność naszych podopiecznych.
Aranżacja i organizacja przestrzeni osób z niepełnosprawnością intelektualną jest bardzo ważnym elementem, który może zarówno wspierać jak i zaburzać rozwój osób niepełnosprawnych. Z tego powodu poniżej przedstawimy kilka zasad:
1. Przede wszystkim bezpiecznie
Zapewnienie bezpiecznego poruszania się w przestrzeni zarówno domowej, szkolnej jak i ogólnie ujmując publicznej jest kluczowe. Wiele osób z niepełnosprawnością intelektualną nie rozumie zagrożenia dlatego należy zwrócić uwagę na to aby przedmioty potencjalnie niebezpieczne znalazły się poza ich zasięgiem. Meble nie powinny mieć ostrych krawędzi ani kantów, o które można zaczepić ubraniem lub się skaleczyć.
2. Mniej znaczy więcej
Ograniczenie ilości bodźców w pokoju osoby z niepełnosprawnością intelektualną może znacznie polepszyć jej koncentrację uwagi. Ważny jest dobór odpowiedniego oświetlenia a także zabawek, które będą wspierać rozwój a nie rozpraszać. Czynnikami rozpraszającymi mogą być kolorowe elementy w pokoju, rażący kolor ścian czy obrazki znajdujące się na nich. Warto tutaj bacznie obserwować reakcje osób z NI na wprowadzanie nowych elementów do przestrzeni osoby niepełnosprawnej.
3. Dostosowanie przestrzeni i sprzętów
Aby wspierać samodzielne funkcjonowanie osoby niepełnosprawnej należy przygotować i zaadaptować przestrzeń domową. Daje to szansę wspomóc tę osobę w wykonywaniu prostych czynności dnia codziennego.
W łazience pomocne mogą okazać się dodatkowe uchwyty, maty antypoślizgowe a także dodatkowe siedziska. Warto zwrócić uwagę na wysokość półek, dostępność toalety, umywalki, a także lustra. Istotna jest również przestrzeń i układ łazienki.
Odpowiednio dostosowana przestrzeń kuchenna daje możliwość doskonalenia czynności związanych z przygotowywaniem i spożywaniem posiłków a także dbaniem o czystość. Szeroki wybór akcesoriów pozwala na naukę tych czynności w bezpieczny sposób.
4. Stosownie AAC
W aranżowaniu przestrzeni osoby niepełnosprawnej korzystającej z alternatywnej i wspomagającej komunikacji należy pamiętać o stosowaniu odpowiednich narzędzi komunikacyjnych dostosowanych do danej osoby. Mogą to być plany aktywności, pojedyncze symbole lub całe tablice do szybkiej komunikacji, które w funkcjonalny sposób będą wykorzystywane w sytuacjach dnia codziennego. Osoba niemówiąca powinna mieć stały dostęp do przygotowanych narzędzi aby w pełni porozumiewać się z otoczeniem.
Przede wszystkim należy pamiętać, że każdy z nas jest inny i aranżowanie przestrzeni należy dostosować do potrzeb, możliwości, stopnia i rodzaju niepełnosprawności danej osoby.
Zdjęcia pokazują w jaki sposób została zaaranżowana przestrzeń w naszej placówce aby wspierać rozwój i samodzielność naszych podopiecznych.
poniedziałek 13 grudnia 2021CER Tęcza
6 grudnia dzieci ze świetlicy odwiedziły krainę Świętego Mikołaja, który z pewnością przeniesie ich... Więcej »
6 grudnia dzieci ze świetlicy odwiedziły krainę Świętego Mikołaja, który z pewnością przeniesie ich klimatem w „Magiczny czas” świąt Bożego Narodzenia!
Projekt współfinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Projekt współfinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
poniedziałek 13 grudnia 2021CER Tęcza
Za oknem zimowo i biało ❄️🌨☃️Święta Bożego Narodzenia tuż, tuż 🎄Przedświąteczna atmosfera udziela si... Więcej »
Za oknem zimowo i biało ❄️🌨☃️Święta Bożego Narodzenia tuż, tuż 🎄Przedświąteczna atmosfera udziela się i nam, więc przybywamy do Was ze świąteczną piosenką, byście poczuli już magię zbliżających się Świąt 🎼🎹🎤😀🌲
🎅❄️🌲❄️🌲❄️🌲🎼👇👇👇👇👇
🎅❄️🌲❄️🌲❄️🌲🎼👇👇👇👇👇
czwartek 09 grudnia 2021CER Tęcza
Czym jest TUS?
Trening Umiejętności Społecznych – jak sama nazwa wskazuje służyć ma rozwojowi społ... Więcej »
Czym jest TUS?
Trening Umiejętności Społecznych – jak sama nazwa wskazuje służyć ma rozwojowi społecznemu wychowanków. Zwykle organizowany jest w ramach zajęć grupowych, jednak nie jest błędem prowadzenie go w diadzie terapeuta – wychowanek. Cele realizowane
w trakcie treningu przysłużyć się mają do rozwoju umiejętności efektywnego funkcjonowania dziecka w środowisku społecznym. Zajęcia bazują na rozwijaniu umiejętności słuchania innych ludzi, zadawania im pytań, reagowania na to co mówią inni. Ponadto w trakcie zajęć terapeuci pracują z wychowankami nad budowaniem pozytywnych relacji międzyosobowych, podnoszeniem ich samooceny. Różnorodność doświadczeń gwarantuje różnorodność emocji, dzięki temu wychowankowie zdobywają umiejętność rozpoznawania przeżywanych uczuć. Praca w trakcie TUS z grupą stwarza przestrzeń do nawiązywania relacji koleżeńskich, przyjacielskich, integrowaniu się z pozostałymi wychowankami. Radzenie sobie z relacjami to umiejętność rozwiązywania konfliktów – nad tym aspektem także pracujemy w czasie opisywanych zajęć. Umiejętność przeżywania straty i zmiany warunków lub schematów działania stanowi istotny aspekt treningu umiejętności społecznych.
Umiejętności społeczne pozwalają ludziom na zachowanie się adekwatnie do sytuacji. Osoby niepełnosprawne intelektualnie, autystyczne inaczej postrzegają świat. Zakres ich możliwości różni się od możliwości osób w pełni sprawnych. Często też ilość okazji do doświadczania, przez niepełnosprawnych, sytuacji społecznych jest ograniczona. Z tego względu pracę należy ukierunkować tak, aby aranżować jak najwięcej okazji do wchodzenia w różne role społeczne.
Zajęcia z zakresu treningu umiejętności społecznych realizowane są w różnych środowiskach. Umiejętności ćwiczymy z dziećmi i młodzieżą w sali lekcyjnej, w przestrzeni szkoły,
w trakcie spacerów i wycieczek oraz specjalnie organizowanych wyjść w różne przestrzenie społeczne. Lekcje organizowane są z użyciem pomocy adekwatnych do potrzeb wychowanków, np.: planów aktywności, symboli PCS. W trakcie zajęć należy dbać
o pozytywną atmosferę, tworzenie przestrzeni, w której wychowankowie doświadczą przyjemnych emocji, które motywują do dalszego rozwijania własnych kompetencji. Ważnym aspektem lekcji zachowań społecznych jest przedstawienie, jakie kompetencje zostały już nabyte oraz stałe ich powtarzanie celem utrwalenia i generalizacji na różne środowiska.
Trening Umiejętności Społecznych jest istotnym elementem w pracy z naszymi wychowankami. Pozwala rozwijać i doskonalić umiejętności niezbędne
w codziennym funkcjonowaniu człowieka.
Bibliografia:
J. Pilecki „Kształtowanie umiejętności społecznych”
pod. red. K. Kaźmierczak „Podręcznik metodyczny dla prowadzących trening umiejętności społecznych”
A.Jegier, B. Szurowska „Umiejętności społeczne dzieci”
Artykuł przygotowała oligofrenopedagog mgr Katarzyna Wolarz
Trening Umiejętności Społecznych – jak sama nazwa wskazuje służyć ma rozwojowi społecznemu wychowanków. Zwykle organizowany jest w ramach zajęć grupowych, jednak nie jest błędem prowadzenie go w diadzie terapeuta – wychowanek. Cele realizowane
w trakcie treningu przysłużyć się mają do rozwoju umiejętności efektywnego funkcjonowania dziecka w środowisku społecznym. Zajęcia bazują na rozwijaniu umiejętności słuchania innych ludzi, zadawania im pytań, reagowania na to co mówią inni. Ponadto w trakcie zajęć terapeuci pracują z wychowankami nad budowaniem pozytywnych relacji międzyosobowych, podnoszeniem ich samooceny. Różnorodność doświadczeń gwarantuje różnorodność emocji, dzięki temu wychowankowie zdobywają umiejętność rozpoznawania przeżywanych uczuć. Praca w trakcie TUS z grupą stwarza przestrzeń do nawiązywania relacji koleżeńskich, przyjacielskich, integrowaniu się z pozostałymi wychowankami. Radzenie sobie z relacjami to umiejętność rozwiązywania konfliktów – nad tym aspektem także pracujemy w czasie opisywanych zajęć. Umiejętność przeżywania straty i zmiany warunków lub schematów działania stanowi istotny aspekt treningu umiejętności społecznych.
Umiejętności społeczne pozwalają ludziom na zachowanie się adekwatnie do sytuacji. Osoby niepełnosprawne intelektualnie, autystyczne inaczej postrzegają świat. Zakres ich możliwości różni się od możliwości osób w pełni sprawnych. Często też ilość okazji do doświadczania, przez niepełnosprawnych, sytuacji społecznych jest ograniczona. Z tego względu pracę należy ukierunkować tak, aby aranżować jak najwięcej okazji do wchodzenia w różne role społeczne.
Zajęcia z zakresu treningu umiejętności społecznych realizowane są w różnych środowiskach. Umiejętności ćwiczymy z dziećmi i młodzieżą w sali lekcyjnej, w przestrzeni szkoły,
w trakcie spacerów i wycieczek oraz specjalnie organizowanych wyjść w różne przestrzenie społeczne. Lekcje organizowane są z użyciem pomocy adekwatnych do potrzeb wychowanków, np.: planów aktywności, symboli PCS. W trakcie zajęć należy dbać
o pozytywną atmosferę, tworzenie przestrzeni, w której wychowankowie doświadczą przyjemnych emocji, które motywują do dalszego rozwijania własnych kompetencji. Ważnym aspektem lekcji zachowań społecznych jest przedstawienie, jakie kompetencje zostały już nabyte oraz stałe ich powtarzanie celem utrwalenia i generalizacji na różne środowiska.
Trening Umiejętności Społecznych jest istotnym elementem w pracy z naszymi wychowankami. Pozwala rozwijać i doskonalić umiejętności niezbędne
w codziennym funkcjonowaniu człowieka.
Bibliografia:
J. Pilecki „Kształtowanie umiejętności społecznych”
pod. red. K. Kaźmierczak „Podręcznik metodyczny dla prowadzących trening umiejętności społecznych”
A.Jegier, B. Szurowska „Umiejętności społeczne dzieci”
Artykuł przygotowała oligofrenopedagog mgr Katarzyna Wolarz
