Gdy wszyscy zgromadzili się już pod ratuszem oficjalnie obchody rozpoczął prezydent miasta Janusz pęcherz. Po krótkiej przemowie uczestnicy przemaszerowali ulicami miasta do Centrum Księdza Orione przy ulicy Tadeusza Kościuszki. Tam też odbyły się dalsze obchody. Nasi podopieczni zaprezentowali swoje prace artystyczne, które przywieziono z Ośrodka w kolorowych ramkach.
W dniach 15 - 16 marca 2013 roku odybło się szkolenie dla wychowawców, terapeutów i rodziców na temat : Wspomaganie rozwoju psychoruchowego u dzieci z wyzwaniami neurorozwojowymi poprzez stymulację systemu dotykowego. Szkolenie prowadziła pani mgr Joanna Kowalewska.
W dniu 27.03 obchodziliśmy Dzień Wiosny i Dzień Pisanki. Uroczystości w naszym Ośrodku zaczeliśmy od Porannego Kręgu, głównym punktem programu było sianie owsa, jako zapoznanie dzieci ze zmianami zachodzącymi w przyrodzie. Następnie udaliśmy się na Wielkanocne Śniadanie. Po posiłku wszyscy przeszliśmy na hol aby wspólnie udekorować pisankę i śpiewać Wielkanocne piosenki.
Oczami wychowanka: Od rana zauważyliśmy, że ten dzień nie będzie taki sa jak inne! Na Porannym Kręgu Pani Kasia prazebrała się jakoś śmiesznie! cała w zielonym stroju opowiadała o jakiejś wiośnie; że taka fajna, taka ciepła i kolorowa! A za oknem biało i zimno! Chyba ta Wiosna miała inaczej wyglądać! Fajnie było też na śniadanku. Wszyscy spotkaliśmy się na stołówce, posiłki były zupełnie inne niż te, które mama dała do plecaka! A na koniec fajne piosenki i dekorowanie ogromnego jajka w kolorwe kwiatki! Bawiliśmy się wspaniale!
Wspominając minione już Święta Bożego Narodzenia słuchaliśmy dźwięku donośnych dzwonków oraz subtelniejszego trójkąta. Było naprawdę ciekawie, a nadmiar wrażeń spowodował, że wszyscy zgłodnieli.
Po śniadaniu ponownie wszyscy spotkali się w sali grupy zielonej na wspólne śpiewanie zimowych piosenek oraz zabawę w Króla lub Królową Zimy. To był naprawdę "lodowaty" dzień.
Oczami wychowanka.
Dzień jak co dzień wjechaliśmy na górę by wspólnie rozpocząć kolejny dzień w ośrodku. Jakie było nasze zdziwienie, gdy okazało się, że wszystkie dzieci zebrały się w jednej sali. Zaczęliśmy domyślać się, że to jednak nie będzie zwykły dzień! Tak też się stało. Maczaliśmy ręce w miskach z czymś bardzo zimnym, a panie tłumaczyły nam, że to właśnie jest śnieg który pada z nieba zimą. To właśnie te porę roku dziś witaliśmy w ośrodku. We włosy wplatały nam się kawałki styropianowych kuleczek, które spadły nagle na nas z sufitu. Było magicznie! Czas tak szybko płynął że nawet nie zauważyliśmy gdy nadszedł czas śniadania. Ale to nie był koniec atrakcji. Po krótkiej przerwie na małe co nieco, ponownie się spotkaliśmy. Tym razem było bardzo muzykalnie. My wspólnie oddawaliśmy hołd zimie a na ścianie wirowały płatki śniegu. Ta Zima wcale nie jest taka zła !
Po występie był czas na połamanie się opłatkiem i złożenie sobie życzeń. Następnie zasiedliśmy do stołu, aby skosztować przepysznych wypieków. Na dzieci czekały również upominki w postaci kalendarzy z ich własnym wizerunkiem na nowy rok 2013.
Oczami wychowanka: Dziś odwiedził nas jakiś zespół... Nie znamy ich nazwy, ale to chyba jakieś lokalne gwiazdy, bo dziewczyny przepięknie śpiewały! Brawo dla nich! Później wszystkie Panie i Rodzice szeptały nam coś do ucha i tak nas wycałowały, że aż nam gorąco było, ale mówią, że to taka tradycja. A na koniec sami poczuliśmy się jak gwiazdy, gdy zobaczyliśmy kalendarze z własnym zdjęciem... Oby więcej takich dni!
Następnie wszyscy przeszli do sali rehabilitacyjnej, gdzie uczestniczyli w zabawie integracyjnej z chustą animacyjną. Było dużo radości i śmiechu. Po zabawach był czas na pączki, faworki i kawę, w końcu to również "tłusty czwartek".
Oczami wychowanka: Do naszego Ośrodka przyjechały nasze kochane Babcie i Dziadziusiowie. Hura? w końcu! Cały tydzień na nich czekaliśmy, przygotowując dla nich upominki. Znowu odwiedził nas zespół muzyczny, ach jak te dziewczyny pięknie śpiewają, można sobie potańczyć. Chyba dziadkom podobają się nasze prezenty, bo są tacy uśmiechnięci. A cóż to za tęcza? Nie, to nie tęcza to tylko chusta, która faluje w górę i w dół. Aż w głowie się kręci...
Oczami wychowanka: O rety! Co to się stało, że nasze panie pozakładały nam na głowy czerwone czapki? Czyżby wyłączyli nam ogrzewanie? Jednak nie ? - jest całkiem ciepło. Za to odwiedził nas gruby czerwony skrzat. Brał nas na kolana, dawał małe pakunki i dziwnie mówił. Brzmiało to jak jakieś "hoł... hoł... hoł...". Mikołaj, bo tak go nazywali, tak bardzo spodobał się Oliwii, że ta chciała zatrzymać sobie jego brodę na pamiątkę. To był bardzo radosny dzień.
